#هر_چیز_که_خوار_آید روزی مرد روستایی با پسرش از ده راه افتادند بروند شهر. مقداری راه که رفتند یک نعل پیدا کردند🍒 مرد روستایی به پسرش گفت: نعل را بردار که به کار می خورد🍒 پسر جواب داد: این نعل آهنی به زحمت برداشتنش نمی ارزد🍒 مرد خودش نعل را برداشت و توی جیبش گذاشت. وقتی به آبادی وسط راه رسیدند نعل را به یک نعل فروش فروختند و با پولش مقداری گیلاس خریدند و به راه خودشان ادامه دادند تا به صحرا رسیدند🍒 در صحرا آب نبود و پسر داشت از تشنگی هلاک می شد🍒 مرد که جلوتر از پسرش می رفت یکی از گیلاسها را به زمین انداخت🍒 پسر دولا شد و گیلاس را از زمین برداشت🍒 چند قدم دیگر که رفتند مرد روستایی دوباره یک دانه گیلاس به زمین انداخت و باز پسرش دانه گیلاس را برداشت و خورد🍒 خلاصه تا به آب و آبادی رسیدند هر چند قدمی که می رفتند مرد یک دانه از گیلاسها را به زمین انداخت و پسر هم آن را بر می داشت و می خورد🍒 آخر کار مرد رو کرد به پسرش و گفت: یادت هست که گفتم آن نعل را بردار، گفتی به زحمتش نمی ارزد؟ پسر گفت: بله یادم هست. پدر گفت: دیدی که من آن را برداشتم و با پولش گیلاس خریدم؛ اما یکجا ندادمت🍒 برای اینکه مطلب خوب متوجه بشوی، گیلاسها سی و هفت دانه بود و تو سی و هفت بار به خودت زحمت دادی و آنها را از زمین برداشتی؛ اما یک بار به خودت زحمت ندادی که نعل را برداری🍒 بدان: هر چیز که خوار آید، یک روز به کار اید