یکی بود یکی نبود آدم وقتی رسید روی زمین همه چیز را ساخت،چون خلق شده بود تا بسازد. فرشته به آدم نور داد و گفت یادت باشد با این نور روحت را هم بسازی. هر روز صبح آدم با نور روح میساخت و گاهی با سنگ و چوب دنیا.🌴 تا اینکه یک روز،بین سنگهای دنیا ،یک سنگ عجیب و براق دید،از فرشته پرسید:به چه دردی میخورد؟ فرشته گفت:"طلاست،برای زینت دنیا" آدم عاشق طلا شد.🌟 دیگر حوصله ی نور و روح را نداشت،فقط میخواست دنیا را بسازد،یک دنیای طلایی. شیطان برای آدم از جهنم طلا میاورد و آدم میساخت. فرشته دلواپسش شد و گفت:"چند وقت است نور را رها کردی،روحت را نمیسازی؟" آدم جوابی نداد و رفت. دنیای طلایی آدم ساخته شد،اما هنوز یک تکه طلا کم داشت،شیطان برخلاف همیشه دست خالی آمد و به آدم گفت:"برای هیچکدام از سنگهای طلایی از توی چیزی نگرفتم اما در قبال آخرینش،باید بهایش را بدهی" آدم عاجزانه گفت:"هرچه باشد میدهم" و شیطان نور را طلب کرد و آدم فروخت. بعد از آن آدم کور شد،کورِ کور و هرگز لذت زندگی در دنیای طلایی اش را نچشید.