#صحیفه_سجادیه #شرح_صحیفه_سجادیه دعاى #بیستم_فراز 6 #صحیفۀ_سجادیه - دعای مکارم الاخلاق (21) وَ عَمِّرْنِی مَا کَانَ عُمُرِی بِذْلَهً فِی طَاعَتِکَ فَإِذَا کَانَ عُمُرِی مَرْتَعاً لِلشَّیْطَانِ فَاقْبِضْنِی إِلَیْکَ قَبْلَ أَنْ یَسْبِقَ مَقْتُکَ إِلَیَّ أَوْ یَسْتَحْکِمَ غَضَبُکَ عَلَیَ‏ و عمر مرا دراز نماى و چنان کن که در طاعت تو به سر شود و چون مرتع عمر من چراگاه اهریمن گردد، پیش از آنکه خصومت تو بر من تازد یا خشم تو مرا به سر در اندازد، جان من بستان. اَللَّهُمَّ لاَ تَدَعْ خَصْلَهً تُعَابُ مِنِّی إِلاَّ أَصْلَحْتَهَا وَ لاَ عَائِبَهً أُوَنَّبُ بِهَا إِلاَّ حَسَّنْتَهَا وَ لاَ أُکْرُومَهً فِیَّ نَاقِصَهً إِلاَّ أَتْمَمْتَهَا اى خداوند، هر خصلت بد که در من است به صلاح آور و هر زشتى که با من است و موجب نکوهش من، به زیبایى بدل نماى و هر کرامت کمال نایافته که در من است کامل فرماى. الهى مرا تا آن زمان که عمرم در طاعت و عبادتت بکار رود، باقى بدار،که با چنین عمر با برکتى مرگ مزه اى ندارد، و از شیرینى و حلاوت بى بهره است، پس هرگاه عمرم چراگاه و مرغزار شیطان شود، قبل از آنکه غضبت به من روى آرد، یا خشمت بر من محکم گردد، آن غضب و خشمى که آسمانها و زمین طاقت تحمل آن را ندارند، مرگ مرا برسان، که مرگ در چنان وقتى که هنوز شیطان تسلطى بر من نیافته نعمتى عظیم،و از عسل شیرین تر است. اى محبوب و مولاى من، اى تکیه گاه و ولى من، هیچ خوى ناپسندى که موجب عیب من در میان مردم شود، تا جائى که از من بدى گویند باقى مگذار مگر آن که آن را اصلاح نمائى، و هیچ مایه سرزنش برایم مگذار مگر نیکوسازى، و هیچ نقصى مگر تکمیل فرمائى». آرى اى پروردگار مهربان، مرا قدرت زدودن خوى ناپسند، و از بین بردن مایه سرزنش، و تکمیل هیچ نقصى از نقائص نیست، چون همه جا و در همه چیز،اینجا هم به شدت نیازمند و فقیر توام.اگر به این بنده ات عنایت کنى، و رحمت و لطفت را از من دریغ نفرمائى من به سرعت به رشد و کمال اخلاقى مى رسم، و به حسناتى که به آن دعوت کرده ای آراسته مى شوم.

#صحیفه_سجادیه #شرح_صحیفه_سجادیه دعاى #بیستم_فراز 3 #صحیفۀ_سجادیه - دعای مکارم الاخلاق(18) دورى از فخر و ناز بر مردم یکى از زشتى ها خودپسندى و خود بزرگ بینى است، که انسان را مجبور مى کند به دیگران فخر فروشى کند، و در برابر مردم تکبر ورزد. منشأ این خوى ناپسند، غفلت از خدا و قیامت، و بى توجهى به این معناست که انسان بقول امیر المؤمنین علیه السلام غیر از عبدى ضعیف و ذلیل و مسکین و حقیر و مسکین نیست: وَ اَنَا عَبْدُکَ الضَّعیفُ الذَّلیلُ الْحَقیرُ الْمِسْکینُ الْمُسْتَکینُ اسلام عزیز به احدى اجازه ناز و فخر فروشى را به مردم در چیزى نمى دهد. عالم، ثروتمند، مقام دار، شریف، مشهور،همه و همه مأمور به تواضع و فروتنى نسبت به تمام مردمند. قرآن مجید اعلام مى کند که حضرت حق، متکبر فخرفروش و نازکننده به مردم را دوست ندارد. اِنَّ اللّهَ لایُحِبُّ کُلَّ مُخْتال فَخُور: به حقیقت که خداوند متکبر نازکننده را دوست ندارد. انسان هر حسن و خوبى در ظاهر و باطن دارد از خدا است، انسان مستقلا از خود چیزى ندارد، و وجوداً جز فقر محض چیزى نیست، آنچه را خدا داده وقتى بخواهد از انسان بگیرد، در یک چشم به هم زدن مى گیرد، پس جائى براى کبر و فخر براى هیچ انسانى نمى ماند. ادامه دورى از فخر و ناز بر مردم رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله مى فرماید: اِنَّ اللّهَ تَعالىَ اَوْحى اِلَىَّ اَنْ تَواضَعُوا حَتیَّى لایَفْخَرَ اَحَدٌ عَلى اَحَد،وَلا یَبْغِىَ اَحَدٌ عَلى اَحَد: خداوند متعال به من وحى کرد که نسبت به هم متواضع و فروتن باشید، تا کسى را بر کسى فخر و مباهات و ناز و کبر نباشد، و احدى بر احدى ستم ننماید. امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: اَهْلَکَ النّاسَ اتْنانِ:خَوْفُ الْفَقْرِ،وَ طَلَبَ الْفَخْرِ: دو برنامه مردم را نابود ساخت: ترس از تهیدستى، که عامل حرص و طمع شد، و دیگر فخر فروشى به مردم. ونیز آن حضرت فرمود: لاحُمْقَ اَعْظَمُ مِنَ الْفَخْرِ: حماقتى بزرگ تر از فخر فروشى نیست. امام عارفان على علیه السلام مى فرماید: مالِابْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرِ،اَوَّلُهُ نُطْفَةٌ،وَآخِرُهُ جیفَةُ،لایَرْزُقُ نَفْسَهُ،وَلایَدْفَعُ حَتْفَهُ: فرزند بیچاره ادم را چه رسد به فخر فروشى، موجودى که اولش نطفه و آخرش مردار گندیده است، قدرت بر روزى دادن به خود را ندارد، و قوّت دفع مرگ را از خویش دارا نمى باشد!

?﷽? ? می گوید: فلانی نماز نمی خواند... اما ماشاءالله.... اخلاق عالی دارد و شخص مورد احترامیست..!! می گویم: برادرم لحظه ای باز ایست! فردی که نماز نمی خواند.. همین "بداخلاقی" با پروردگار،برایش ڪافی نیست!!؟ "الله" اورا می خوراند و می نوشاند.. اما او نماز خواندن برای پروردگارش را قطع می ڪند!! از کدام اخلاق عالی سخن می گویی!! اول حسن خلق با "الله متعــال"... سپس با "مـــردم"!! ✓ واین را بدان که.... "سعادت" و "خوشبختی" از افراد بی نماز به دور است.

?﷽? ? می گوید: فلانی نماز نمی خواند... اما ماشاءالله.... اخلاق عالی دارد و شخص مورد احترامیست..!! می گویم: برادرم لحظه ای باز ایست! فردی که نماز نمی خواند.. همین "بداخلاقی" با پروردگار،برایش ڪافی نیست!!؟ "الله" اورا می خوراند و می نوشاند.. اما او نماز خواندن برای پروردگارش را قطع می ڪند!! از کدام اخلاق عالی سخن می گویی!! اول حسن خلق با "الله متعــال"... سپس با "مـــردم"!! ✓ واین را بدان که.... "سعادت" و "خوشبختی" از افراد بی نماز به دور است.

#صحیفه_سجادیه #شرح_صحیفه_سجادیه دعاى #بیستم #صحیفۀ_سجادیه - دعای مکارم الاخلاق(17) معالى اخلاق: آنچه در متن همین دعاى با عظمت یعنى دعاى مکارم الاخلاق آمده عبارت از معالى اخلاق است، واقعیاتى که انبیاء الهى براى تحقق آن در باطن انسان جهت تأمین خیر دنیا و آخرتش مبعوث به رسالت شدند، و حقایقى که مورد عشق و علاقه حضرت حق است، در دو روایت از رسول الهى صلى اللّه علیه و اله نسبت به این حسنات عرشى مى خوانیم: اِنَّما بُعِثْتُ لِاُتَمَّمَ مَکارِمَ الْاخْلاقِ: من مبعوث شدم تا مکارم اخلاق را که هدف انبیاء قبل از من بوده در وجود شما تکمیل کنم. اِنَّ اللّهِ یُحِبُّ مَعالِىَ الْاخْلاقِ،وَیَکْرَهُ سَفْسافَها: خداوند عاشق معالى اخلاق، و بیزار و متنفر از خلقیات پست و فرومایه است. ابواب معالى اخلاق در جلد دوم با عظمت«کافى»شریف،و جلد یازدهم«وسائل الشیعه»و شصت و نهم«بحار»و«محجّة البیضاء»فیض کاشانى آمده است. بیان روایات معالى اخلاق کتاب جداگانه مى طلبد. على علیه السلام مى فرماید: عَلَیْکُمْ بِمَکارِمِ الْاخْلاقِ فَاِنَّها رِفْعَةٌ، وَاِیّاکُمْ وَالْاَخْلاقَ الدَّنِیَّةَ فَاِنَّها تَضَعُ الشَّریفَ و َ تَهْدِمُ الْمَجْدَ: بر شما باد به مکارم اخلاق که رفعت و سربلندى است، و حذر کنید از خلقیات پست که شریف را سرشکسته و مجد و بزرگوارى را منهدم مى نماید. و نیز آنحضرت مى فرماید: اِذا رِغِبْتَ فِى الْمَکارِمِ فَاجْتَنِبِ الْمَحارِمَ: چون رغبت در مکارم نمودى از محرمات الهى بپرهیز. حضرت صادق علیه السلام در روایتى مکارم اخلاق را اینچنین بیان مى فرماید: یقین صبر شکر حلم حسن خلق سخاوت غیرت شجاعت مروت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در روایتى مى فرماید: عَلَیْکُمْ بِمَکارِمِ الْاخْلاقِ،فَاِنَّ اللّهَ بَعَثَنِى بِهَا، وَ اِنَّ مِنْ مَکارِمِ الْاخْلاقِ اَنْ یَعْفُوَ الرَّجُلُ عَمَّنْ ظَلَمَهُ،وَ یُعْطِىَ مَنْ حَرَمَهُ،وَ یَصِلَ مَنْ قَطَعَهُ،وَ اَنْ یَعُودَ مَنْ لایَعُودُهُ: بر شما باد به مکارم اخلاق که من مبعوث به آن شده ام، از جمله مکارم اخلاق این است که: از کسى که به تو بدى کرده درگذرى و به کسى که تو را منع کرده ببخشى و با آنکه با تو قطع کرده رابطه برقرار کنى و به دیدن کسى که به دیدنت نیامده بروى. على علیه السلام مى فرماید: خَیْرُ الْمَکارِمِ الْایثارُ بهترین مکارم، دیگران را بر خود مقدم داشتن است. مِنْ اَحْسَنِ الْمَکارِمِ تَجَنُّبُ الْحَرامِ از بهترین مکارم اجتناب از حرام است. مِنْ اَحْسَنِ الْمَکارِمِ بَثُّ الْمَعْرُوفِ از نیکوترین مکارم پخش خوبیهاست. اَحْسَنُ الْمَکارِمِ الْجُودُ بهترین مکارم بخشش است. اَحْسَنُ الْمَکارِمِ عَفْوُ الْمُقْتَدِرِ،وَ جُودُ الْمُفْتَقِرِ نیکوترین مکارم گذشت قدرت دار و بخشش تنگدست است. اَلْعَفْوُ تاجُ الْمَکارِمِ اخلاق خوب روزى را زیاد مى کند.